Een nieuw jaar, nieuwe voornemens
- laureverschraegen
- 2 jan
- 3 minuten om te lezen
Ik gooi ze al een paar jaar overboord, die nieuwe goede voornemens bij de start van het nieuwe jaar. Niet dat ik tegen goede voornemens ben, alleen, voor mij werkt het niet.
Doe ik dan helemaal niets, zo bij de start van het jaar?
Ja, zeker wel. Elk jaar probeer ik wel iets uit. En wat werkt, neem ik mee naar het volgende jaar.
Zo startte ik een tweetal jaar geleden met het stellen van jaardoelen.
Natuurlijk, enthousiast als ik was, stelde ik te veel doelen en ging zo voorbij aan het eigenlijke doel: rust en focus.
Ik bezorgde mezelf er zelfs een pak stress door, want wist eigenlijk op voorhand al dat het onmogelijk zou zijn om al die gestelde doelen tegen het einde van het jaar af te vinken.
Maar hoe vind je focus, als je te veel interesses hebt, en niets wil schrappen?
Begin 2024 hield ik mijn doelen tegen het licht. Met veel tegenzin lukte het me om er toch enkele te schrappen. Het gekke is, dat ik net met de geschrapte doelen aan de slag ging. Ik betrap mezelf er wel vaker op dat ik de neiging heb om me te focussen op zaken naast mijn doelen. Het lijkt wel alsof ik schrik heb om mijn doelen te halen. Maar waarom?
Naast het schrappen van doelen, kreeg een aantal doelen een andere invulling. Zo was het niet meer mijn doel om elke twee dagen een online yogales te volgen.Wél werd het mijn doel om elke maand 4x naar de groepsles yoga te gaan.Heb ik dat gehaald? Nee, het is me niet gelukt om elke maand 4x naar de groepsles yoga te gaan. Wel ben ik ervan overtuigd dat ik vaker gegaan ben, dan mocht ik er geen doel van gemaakt hebben.
Ik had ook het doel om elke maand één boek te lezen. Twaalf boeken in een jaar tijd, dat lijkt niet veel, en toch haal ik dat niet. Maar opnieuw ben ik ervan overtuigd dat ik geen tien boeken had gelezen, had ik mezelf dat doel niet gesteld.
Het stellen van doelen helpt me dus ergens wel om focus te houden. En het is eigenlijk ook niet erg om het doel niet volledig te halen (al spreekt de ‘strever’ in mij dat stiekem wel tegen).
Het is geloof ik in de loop van afgelopen jaar dat ik elke maand startte met een (nieuwe) intentie, of milde gedachte. Door deze intentie of gedachte in mijn agenda neer te schrijven en te herhalen in mijn journal, hielp ik mezelf ergens een soort focus te bewaren.Het zijn kleine momenten van herinneren aan het proberen creëren van rust en eenvoud, in een wereld van chaos en te veel.
De gedachte die me in 2024 het meeste hielp was: Ik blijf staan.
De gedachte die ik meeneem naar 2025 is: Ik mag tegenvallen.
En ik stel mezelf nog altijd doelen in 2025, zo neem ik onder andere het yoga-doel en boeken-doel opnieuw mee, want ik merk dat het me helpt.En ik voegde er een maandelijks blog-doel aan toe.
En dit alles ‘moet’ niet bij de start van een nieuw jaar, al vind ik het wel passen bij deze tijd, het seizoen waarvan het lijkt dat er niets gebeurt, maar niets is minder waar.
Daar waar de bomen kaal en het landschap koud en kil is, bereidt de natuur zich ondergronds voor op een nieuwe levensfase. Door op het ritme van de seizoenen mee te deinen, door in dit seizoen meer ruimte te maken om te reflecteren, loslaten en herdenken, voel ik me dichter bij de natuur dan ooit. Om me net als de natuur om ons heen in de lente opnieuw naar buiten te richten.
En met mijn doelen voor 2025 wil ik mezelf de toestemming geven om naast de dagdagelijkse ‘to-do’s’ ook meer aandacht te geven aan ‘to-be’s’.
Zo wens ik mezelf voor 2025 volgend ‘to-be’-lijstje:
uitgerust
ontspannen
toegewijd
vrolijk
in balans
En ik wens het jou ook.
Op een uitgerust, ontspannen, toegewijd, vrolijk en gebalanceerd 2025!

Comentários